Hallo lieve Mercury-fans.
Vandaag moest ik jullie vertellen over mijn indrukken en de race in Dresden.
Zoals je al hebt gezien, hebben we ons perfect voorbereid op de race op zondag met koffie en cake en een lekker koud bad.
Nadat we ons hadden versterkt met koolhydraten en de tactiek voor de race op zaterdagavond hadden besproken, zijn we naar bed gegaan. Je moet uitgerust een belangrijke race ingaan.
Na een goed ontbijt op zondag was het voor ons tijd om voorbereidingen te treffen voor de race. Iedereen was zeer gemotiveerd en stond te popelen voor een verhitte strijd ;-).
De start was rustig, maar na het startschot keerde het tij. De race werd snel, heel snel. Na een mislukte aanval was de tweede aanval die ik lanceerde des te effectiever. Er vormde zich een kopgroep, die de voorsprong steeds verder uitbouwde. Daniel en ik waren ook van de partij. Ik kan alleen maar zeggen dat het af en toe best zwaar was. We hebben een voorsprong van 25 seconden opgebouwd. Ook dit hield een tijdje aan.
De groep harmoniseerde, draaide voor hen uit en hield afstand. Maar toen pakten we het tempo weer op. Doel was om de voorsprong verder uit te bouwen. De race werd van ronde tot ronde moeilijker. De afstand groter. Ik heb gevochten om aansluiting te vinden bij de groep en heb alles uit mezelf gehaald.
Toen was het de laatste ronde. Hier was het toen al om aan de finale te denken. Kort daarna was de race helaas al voorbij voor mij. Een defect aan het achterwiel verpestte een toppositie. Dankzij de lekke band haalde het peloton me in en lag het ineens achter het peloton.
De hele race hard gewerkt en toen weer teruggevallen. Dat was frustrerend...
Daniel reed de overwinning in de sprint naar huis.
Ik ben trots op ons allemaal en ben me nu 6 weken intensief aan het voorbereiden op de Riderman. De doelen hiervoor zijn gesteld en ik heb grootse plannen. Het motto is dus: trainen, trainen, trainen ;-).
Groeten uit Düsseldorf en blijf gezond allemaal.
uw kassa
