De Sparkassen Neuseen Classics – alles over bruinkool Zondag was de vierde race van de GCC-serie. In een goed humeur reisden we naar het huis van onze sportief directeur en het hoofdkantoor van Rothaì Sports.
Omdat de koers bijna volledig was veranderd, hebben we de dag van aankomst op zaterdag gebruikt om de route te verkennen en dus, na de kamers te hebben verdeeld en elkaar weer te hebben gezien, gingen we naar de nieuwe route. Nadat we enkele kilometers van het nieuwe parcours hadden gereden en vooral de nieuwe finishlijn voldoende hadden geïnspecteerd, was het tijd voor de startdocumenten
ophalen. Na afloop was er nog volop nieuw sponsorspul van Lawi en Multipower, zodat we na de vieze regenachtige races van de afgelopen weken weer met knalwitte sokken konden starten en tijdens de races van voldoende gels en repen voorzien konden blijven.
's Avonds, trouw aan het ritueel van de laatste races, gingen we naar de Italiaan. Het motto: IJs werkt altijd werd vervolgens gecontroleerd op juistheid en dus was er een kleine maaltijd voor de mars terug naar het hotel. Daar aangekomen stond de wedstrijdbriefing door onze coach Ronny Freiesleben op het programma. Hij gaf ons nog een paar belangrijke tips
Route die hij vrij goed kent van de training en ons al heeft voorbereid op de aangekondigde windcondities. Kort daarna vielen we allemaal moe in bed.
Om 6 uur ging de wekker weer en gingen we met zijn allen ontbijten. Daarna bereidde iedereen zich individueel voor op de race - de essentiële onderdelen: aankleden, eten inpakken en de laatste kleine dingen op de fiets afstellen en daar gingen we richting de start. We reden de laatste 30 kilometer voor de finish nog een laatste keer en begonnen stipt om 5 uur aan de race.
De eerste kilometers door de stad Leipzig waren erg rustig. De wind buiten de stad leek een blijvend effect te hebben gehad op de coureurs en dus ging het snel maar ordelijk uit Leipzig. Zoals zo vaak bleven we vooraan op het veld staan om vallen te voorkomen. De eerste snelheidsverhoging kwam na bijna 15 kilometer en daarin speelden onze jongens een sleutelrol.
Het veld jaagde lang uitgesponnen over kleinere straten en de jacht op de hoofdprijs van de Neuseen klassiekers nu zo langzaam begonnen. Daarna volgden meerdere aanvallen en na bijna 30 kilometer vormde zich de eerste groep van vijf renners, waarin we met Manfred en ikzelf goed vertegenwoordigd waren. Niet alle teams waren hier echter tevreden mee en zo bleef de groep de volgende kilometers groeien en kwam ook Friedrich op de proppen. De verschillen in prestaties en interesses binnen de groep waren vrij groot. Daardoor liep het nooit echt soepel aan de leiding, zodat enige tijd later andere coureurs konden inhalen. In ons voordeel, want ook Bernd en Till maakten van deze gelegenheid gebruik. Met nu vijf renners in de 23-koppige kopgroep konden we de laatste 30 kilometer afleggen
controleer de groep heel goed tot aan het doel.
Er waren nog geïsoleerde aanvallen, maar die werden allemaal snel geneutraliseerd. Op de laatste kilometers zetten onze twee ervaren renners, Bernd en Manfred, zo'n hoog tempo neer dat er geen verdere aanvallen meer mogelijk waren en we voldoende rust hadden om onze posities te vinden. 2000 meter voor de finish, stonden Friedrich en ik op de derde en vierde plaats en verzekerden ons zo van een zeer goede startpositie voor de sprint. Friedrich verloor dit ternauwernood van Marek Bosniatzki. De tweede plaats was geboekt. Daniel wist de sprint van het peloton die volgde te winnen.
Er kwam een einde aan een winderige dag waarop we veel hebben geprobeerd en altijd inspraak hadden in de race. Uiteindelijk zijn we helaas slechts tweede geworden in het ploegenklassement, maar dat maakt ons niet minder trots. Op dit punt wil ik het Bürstner-Dümo-team feliciteren met de sterke teamprestaties en het succes van hun dag.
Tot slot nogmaals hartelijk dank aan onze sponsors voor het fantastische materiaal, dat ons tot nu toe niet in de steek heeft gelaten, en de geweldige ondersteuning ter plaatse van Rothaí Sports en onze begeleiders.
We zien en horen ons in Hockenheim,
Stefan.