TEAM GREEN'N FIT is op tweede paasdag van start gegaan Rond Keulen in het Duitse Cycling Cup-seizoen 2014. Gedurende het seizoen zullen twee renners verslag doen van hun zeer persoonlijke race-ervaringen. Manuela Freund en Patrick Hanhart zijn de eersten die dat doen. Beiden eindigden als derde op hun vluchten, Manuela bij de dames fond en Patrick bij de heren vitesse.
Lange afstand, 125 kilometer
Eigenlijk had ik op 31.12.2013 december XNUMX met dit verslag moeten beginnen. Voor de meeste mensen was het makkelijk Oudejaarsavond. Voor mij was het de dag waarop het doelpunt viel Podium bij Rund um Köln ver weg verhuisd. De reden hiervoor was een ski-ongeluk. Daarna heb ik twee maanden niet kunnen trainen. De eerste training duurde toen slechts 30 kilometer, waarvoor ik 1:25 uur nodig had! Wie denkt er nog aan Rund um Köln?
Toen de race naderde, meldde ik me toch. Op Paaszondag rolde ik de dertig kilometer naar Keulen om mijn startnummer op te halen. Het was een fijn gevoel om na de winterstop weer bekende gezichten te zien.
De dag erna ben ik er echter met de auto naartoe gereisd – de wedstrijd was tenslotte lang genoeg met 125 kilometer! Precies om 9 uur viel het startschot. Mijn doel op korte termijn was valvrij naar Odenthal. Daar was de eerste beklimming en het veld zou zich daar moeten ordenen. De reis ernaartoe is niet compleet niet opgewonden, maar ik vind haar aanvaardbaar: Ieders standaard zou ik zeggen.
Op de klim probeerde ik de twee meiden in de gaten te houden die starten in gelicentieerde wedstrijden voor het Koga Ladies Team en deze wedstrijd natuurlijk als training wilden gebruiken. Ik had echter moeite om bij te blijven. Tot 60 kilometer wist ik meerdere keren terug te keren naar het veld. Daarna moest ik echter ophangen.
Samen met mijn teamgenoten Jürgen en Felix concentreer ik me nu op de derde plek op het podium, dat kon toen immers nog. Ook richtte ik me op de catering, die dankzij onze sponsor Squeezy makkelijk te regelen was.
In de finale begon het te regenen. Dat hoort op de een of andere manier bij Rund um Köln. In tegenstelling tot de voorgaande twee jaar was de regen beduidend warmer! Desalniettemin zal ik met dergelijke omstandigheden geen vrienden meer kunnen maken. Gelukkig waren er altijd droge stukken in de route. Het was draaglijk. Aan de andere kant waren de afdalingen op natte wegen niet naar mijn zin – mijn teamgenoten keken altijd om me heen.
Tijdens de tweede reis naar Bensberg Castle had ik opnieuw het genoegen om over het trottoir te kunnen rijden als het nat was. Dit voorrecht was niet aan iedereen gegund. De resterende kilometers richting Keulen waren fysiek niet erg zwaar, maar mentaal wel! Te veel niet-coureur onderweg, maar we zijn bij één iedereen racet.
Gelukkig waren de wegen richting de finish droog en kwamen we min of meer veilig aan bij de finish. Omdat ik geen vrouwen meer zag, was ik niet gestrest dat ik voor elke positie moest vechten. Na 3:21 uur bereikte ik samen met Felix de finish. Daarmee was ik 24 minuten sneller dan vorig jaar. De knie hield ook vast, voelde alleen een beetje grappig bij. Ik zou zeggen dat het er allemaal in zat groen gebied en erg fit!
Het succes is mede te danken aan mijn familie, die geduldig mijn plan hebben doorstaan om in een aanvaardbare vorm aan Rund um Köln te kunnen beginnen. Maar ik moet ook mijn team, mijn trainingsgroep onder leiding van Heinrich Hövel en mijn fysiotherapeut dankbaar zijn.
Korte afstand, 67 kilometer
Cosima, Marc, Andreas, Pascal en ik stonden aan de start voor de korte afstand. Om zes uur 's ochtends was het tijd om naar Keulen te vertrekken! Vanwege de late start hebben we besloten pas op tweede paasdag aan te komen.
Stipt om elf uur begon ook voor ons het GCC seizoen. Met het beste fietsweer ging het meteen goed van start. Al op de eerste lange klim splitste het veld zich en vormde zich een groep van 20 renners, waarin alle favorieten zaten. Steeds weer probeerden individuele coureurs weg te komen van het veld, maar tevergeefs.
Halverwege de race werd onze groep getroffen door een korte regenbui. Op de laatste kilometers wachtten ons echter weer droge wegen en zo kwam het tot de sprint, waarin ik derde werd.